Untitled Document

ประวัติการก่อตั้ง
        สมัยเรือตรี สุกรี รักษ์ศรีทอง รับราชการเป็นนายอำเภอเมืองนครศรีธรรมราช ได้สั่งให้เจ้าหน้าที่สำรวจพื้นที่ดังกล่าว พบว่าเป็นทุ่งกว้าง เนื้อที่ประมาณ 3,000 ไร่ จึงได้ดำเนินขึ้นทะเบียนสาธารณะสมบัติของแผ่นดิน ได้เฉพาะทุ่งสวนหัวทะเล
และบ้านตอนสระเท่านั้น
       • ปี พ.ศ. 2526 ได้เข้าพัฒนาทุ่งท่าลาดเป็นครั้งแรกเนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว วันที่ 5 ธันวาคม 2526 โดยจังหวัดนครศรีธรรมราช อำเภอเมือง และเทศบาลเมืองนครศรีธรรมราชในขณะนั้นรวมทั้งประชาชนจังหวัดนครศรีธรรมราช
       • ปี พ.ศ. 2527 เริ่มโครงการปรับปรุงทุ่งท่าลาดเป็นสวนสาธารณะครั้งแรก สมัยนายอเนก สิทธิประศาสตร์ดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดนครศรีธรรมราช
       • ปี พ.ศ. 2528 เทศบาลเมืองนครศรีธรรมราชได้ขอพระราชทานนาม “สวนสาธารณะพระศรีนครินทร์ 84 เป็นชื่อสวน และการใช้พื้นที่สวนสาธารณะพระศรีนครินทร์ 84 (ทุ่งท่าลาด)มีพื้นที่ทั้งหมด ๑,๒๔๗ ไร่

สถานที่ตั้งและลักษณะพื้นที่เดิม
ลักษณะภูมิประเทศของที่ตั้งเมืองนครอยู่บนสันเนินยาวเหนือใต้ สันเนินทรายของเมืองลาดลงเป็นที่ลุ่มด้านทิศตะวันออกและด้านทิศตะวันตก พื้นที่ลุ่มด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือ เป็นที่รับน้ำในฤดูน้ำหลากไม่ให้ไหลท่วมเมืองเป็นป่าพรุ
เนื้อที่ประมาณ 2 หมื่นไร่ พรุนี้ส่วนที่อยู่ต่อจากที่ตั้งของโรงเรียนศรีธรรมราชศึกษาและบ้านพักชอง มิชชั่นนารีชาวอเมริกัน ชาวบ้านเรียกว่า" ท่าลาด " มีน้ำขังตลอดปี ในฤดูแล้งน้ำยังลึกถึงสะเอว สภาพเป็นที่รกร้างมี หญ้าหวายและแซมไทรขึ้นเป็นดงในฤดูน้ำหลากเป็นที่เล่นเรือและลาก
พระทางน้ำหน้าแล้งใช้เป็นที่เลี้ยงควายน้ำลึกถึงหลังควาย กินอยู่ลำบากมาก จนเกิดสำนวนติด
ปากชาวบ้านว่า" อย่าเกิดเป็นควายท่าลาด อย่าเป็นทาสยายชีหนู "

เป็นความต้องการของชาวเมือง อยากให้พื้นที่พรุนี้เป็นที่พักผ่อน เพราะทัศนียภาพสวยงาม มองไป ทิศตะวันตกไกล เห็นเทือกเขา นครศรีธรรมราชเป็นสีฟ้า ปลายปี 2526 ชาวบ้านได้รวมตัวกัน เริ่มพัฒนาบริเวณพรุต่อกับสันเนินทราย ในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา 5 ธันวาคม และ เทศบาลเมืองนครฯ (ในขณะนั้น) ก็ได้รับภาระพัฒนาต่อทุกเสาร์ อาทิตย์ เป็นเวลาปีกว่า พื้นที่จึงเป็นรูปเป็นร่างประมาณ 300 ไร่ ในขณะที่ ทำการพัฒนาพื้นที่ได้เกิดความขัดแย้ง อ้างสิทธิ์ทำกินของราษฎรกับเทศบาลจนเรื่องลุกลามเป็นความขัดแย้งทางการเมือง การรุกคืบเพื่อเอาที่ดินมา เป็นสวนจึงต้องหยุดลง เทศบาลพัฒนาเนื้อที่ได้ 1,257 ไร่ เทศบาลได้ขอพระราชทานนาม "สวนสาธารณะสมเด็จพระศรีนครินทร์ 84" เพื่อถวายความจงรักภักดีเนื่องในโอกาสสมเด็จ
พระศรีนครินทราบรมราชชนนี มีพระชนมายุ 84 ปี และได้รับพระบรมราชานุญาต เมื่อ 28 สิงหาคม 2528
ความขัดแย้งเรื่องที่ดินก็ยุติลง เทศบาลได้พัฒนาเป็นสวนสาธารณะ (PARK) ด้วยความตั้งใจที่จะให้เป็น ที่พักผ่อนหย่อนใจของชาวเมือง โดยรักษาธรรมชาติเดิมไว้ให้มีผืนน้ำเป็นส่วนใหญ่ และปลูกต้นไม้เป็นพื้น การพัฒนาเทศบาลดำเนินการให้ เป็นไปตามจินตนาการของประชาชน